Udana adaptacja świetnej książki. Zacznę może od uprzedzenia, że jak to często bywa, opis na fw jest błędny. Żadnego wyznawania kobiecie
miłości w trakcie kolacji nie było, no, ale przynajmniej z samym faktem uroczystej kolacji im się udało trafić. Ciężko mi oceniać ten film, gdyż
całkiem niedawno czytałem książkę Stephena Dobynsa. Z jednej strony mógłbym surowo oceniać film, gdyby roegowskie wyobrażenia opisanych
wydarzeń odbiegały znacząco od moich. Z drugiej, nie jestem w stanie rzetelnie ocenić przejrzystości filmu dla osób niezaznajomionych z książką,
mając wciąż w pamięci najważniejsze szczegóły historii. Wydaje mi się jednak, że film powinien być zrozumiały dla osób postronnych, a sposób
przeniesienia wydarzeń na ekran, jaki zaproponował Roeg w pełni mnie satysfakcjonuje.
Obsada spisała się bardzo dobrze, jednak chwilę zajęło mi przyzwyczajenie się do aktorów, ale tak to już u mnie bywa z ekranizacjami
literatury. Warstwa audiowizualna jest bardzo udana, zdjęcia są naprawdę ładne, muzyka Hansa Zimmera jak zwykle trzyma poziom. Sama fabuła
dość sztywno trzyma się książki, co zdecydowanie mi się podobało. Wszelkie wprowadzone zmiany są nieistotne, pominięcie pewnych wątków
wydało mi się decyzją rozsądną, gdyż nie tracąc wiele na treści, udało się uniknąć przesadnego wydłużenia czasu trwania filmu. Dość płynnie
udało się wpleść sceny z przeszłości, a całość jest spójna, pomimo zrezygnowania z narracji. Ten ostatni zabieg umniejszył znacznie rolę jednego
z bohaterów, jednak bez szkody dla całości.
Warto wspomnieć o samej historii – jest odpychająca i zarazem fascynująca, oryginalna historia o pasji graniczącej z obłędem, złym,
egoistyczny, niszczącym uczuciu, która płonie w jednym z bohaterów. Zarazem maluje się tu dość pesymistyczny obraz człowieka, jako istoty
egoistycznej, mającej trudności z dostrzeżeniem i zaakceptowaniem zła w samym sobie. Realia polityczne i geograficzne, w jakich osadzono
historię są, wg mnie, jedynie tłem dla tej dramatycznej historii. Jednak pewności odnośnie intencji autora mieć mogę, wymowa książki nie jest
oczywista ani przejrzysta, pozostawiam pole do dogłębniejszej interpretacji ekspertom.
Podsumowując film zdecydowanie polecam, ale jeszcze bardziej polecam książkę, zwłaszcza, że nie wiem jak odebrałbym ekranizację, nie
znając powieści.