Resistance, francuska prowincja, czarny rynek, donosy, niemieckie obławy, łącznicy, tajne hasła, i oczywiście urocze, kobiece berety - słowem cała otoczka francuskiego ruchu oporu zawsze mnie pociągała. Jednak nie można powiedzieć, żeby ta tematyka była specjalnie wykorzystywana przez kino. A szkoda, bo np. "Wielka włóczęga" czy końcówka "Wielkiej ucieczki" udowadniają, że to bardzo "filmowy" temat.
"Charlotte Gray" nie jest filmem odkrywczym, ba!, zdaje się, że tematyka, którą porusza dawno już przebrzmiała, jednak to całkiem udane połączenie wojennego dramatu (przy czym słowo "dramat" nie jest tu absolutnie użyte na wyrost) i romansu, kino trochę sentymentalne, nakręcone w bardzo tradycyjnym, by nie powiedzieć - starym stylu, rodem z lat 40. i 50. Szkoda, że faktura zdjęć nie jest też tak urokliwa, jak niegdyś: trochę mnie denerwowało oświetlenie w scenach nocnych. Opornych może też przekonać Cate Blanchett w głównej roli, bo akurat ta aktorka gwarantuje zawsze co najmniej przyzwoity poziom. 7,5/10.